สดายุ นกผู้ตายเพราะปาก สดายุเป็นนกที่มีฤทธิ์มาก เป็นเพื่อนกับท้าวทศรถ (พ่อของพระราม) เมื่อทศกัณฐ์ได้ลักพานางสีดาจากพระราม และและขึ้นราชรถมาในอากาศ ผ่านมาพบกับสดายุ นางสีดาจึงร้องให้ช่วย สดายุรบกับทศกัณฐ์ ๆสู้ไม่ได้ สดายุจึงเยาะเย้ยว่าไม่มีทางที่ทศกัณฐ์จะสู้ตนได้ ตนจะแพ้ก็แต่แหวนที่นางสีดาสวมใส่อยู่เท่านั้น (ไม่รู้ว่าจะพูดไปทำไม) ทศกัณฐ์จึงถอดแหวนจากนิ้งนางสีดาแล้วขว้างมาถูกสดายุ ๆบาดเจ็บแสนสาหัส แต่ก็ยังคาบแหวนบินมาส่งข่างเรื่องนาวสีดากับพระรามแล้วก็ตาย เรื่องรามเกียรติ์นี้บางคนศรัทธามาก ที่อินเดียคนที่นั่นบางคนพอเห็นพระรามทางโทรทัศน์ถึงกับยกมือไหว้ แต่ในเมืองไทยไม่ถึงขนาดนั้นพระรามเองก็ไม่ใช่ผู้ชายที่สมบูรณ์อะไร เพราะหวาดระแวงว่านางสีดาจะปันใจให้ทศกัณฐ์ ขนาดนางสีดายอมลุยไฟพิสูจน์ก็ยังไม่เชื่อสั่งให้พระลักษมณ์เอานางไปประหาร ดีที่พระลักษมณ์ไม่ยอมทำตาม ร.1 ได้พระราชนิพนธ์เรื่องรามเกียรติ์ไปคำกลอนที่คิดว่าดีที่สุดฉบับหนึ่ง พระองค์แสดงทัศนะต่อเรื่องรามเกียรติ์ไว้ว่าอันพระราชนิพนธ์รามเกียรติ์ ทรงเพียรแต่งเรื่องนิยายไสยใช่จะเป็นแก่นสารสิ่งใด ดั่งพระทัยสมโภชบูชาใครฟังอย่าได้ใหลหลง จงปลงอนิจจังสังขาร์ดังนั้นใครที่จริงจังขนาดคนเล่นโขนบางคนหลงวัฒนธรรมรามเกียรติ์ หวงรามเกียรติ์ ขนาดใครจะเอาทศกัณฐ์ไปขายขนมครกก็ไม่ได้ ควรสำเหนียก
ดำเนินรายการโดย
ผู้ช่วยศาสตราจารย์โสภณ สาทรสัมฤทธิ์ผล
